De kleuters vonden het spel met de mannequinhanden reuze en deden de grap graag na.
Het vingerverven op muziek gaf een leuk resultaat. Ook het muzisch proces werd door de muziek geïnspireerd.
Het scheuren van crêpe – papier vroeg wat handvaardigheid maar uiteindelijk was de beloning, de papieren in een handschoen stoppen, ook nog goed voor de fijne motoriek.
Ons poppenkastfiguur werd vlijtig gebruikt.
In gebarentaal leerden we elkaar hallo en dag zeggen. Dit pasten de kleuters de volgende dagen ook nog toe. Met onze handen maakten we ook muziek en konden al een liedje vormen door het volgen van een patroon.
Het liedje “Hoe maak ik een vingerhuis?” was snel gekend en de speelse zowel als de echte namen van de vingers werden door hen juist weergegeven.
In tiramisu zitten vingerkoekjes. En de kleuters hielpen graag dit gebakje klaarmaken. Ze ontdekten proefondervindelijk dat de koekjes zonder koffie hard waren. Iedereen proefde van de tiramisu en er werd zelfs voor een tweede en een derde maal bijgevuld.
Bij het boekje “Duimelijntje” werd het muisstil. Alle kleuters leefden mee met het verhaal van het kleine meisje die uiteindelijk haar droomprins vond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten