Op vrijdag 17 juni gingen de kleuters van groep 3 naar het Provinciaal Domein Puyenbroeck om er een fijne voormiddag te beleven.
We waren er niet alleen!
Samen met de leerlingen van het Buitengewoon Middelbaar Onderwijs Sint Juliaan of ook genoemd ‘de school aan de waterkant’ te Gent , hebben we verschillende spelletjes gespeeld en een zoektocht gehouden in het dierenpark.
Waar heel wat volwassenen toch wel even moeten zoeken naar een juiste manier om met mensen met een beperking om te gaan, gaat dit bij kleuters blijkbaar vanzelf.
Na een voorbereiding in de klas over wat ‘anders zijn’ kan betekenen, startten we met een kennismakingspel. Onze kleuters mochten zich voorstellen en deden dit met weinig schroom. Daarna was het aan de leerlingen van Sint Juliaan, die tussen de 15 en 21 jaar oud zijn. Enkele onder hen kunnen wat lezen en schrijven, andere niet. Er zijn spraakwatervallen bij maar ook jongeren die moeite hebben met praten. Toch werd er met handen en voeten duidelijk gemaakt wat ze van elkaar wilden. Dit is een mooi voorbeeld van communicatie waar taal niet het middel is om tot handelen te komen.
Eens de kennismaking achter de rug, gingen we richting bloementuin. Daar werden er kleine groepjes gevormd. Elk groepje trachtte in het midden te geraken van het doolhof. Daar kregen ze een bonnetje voor een drankje en koekje. Een kleine pauze zorgde voor het opladen van de batterijen. Daarna gingen we richting dierenpark. Ook daar werden we aan de hand van afbeeldingen in 3 groepen verdeeld : de koeien, schapen en paarden. Elke groep ging een andere richting uit met een plattegrond van het domein en enkele foto’s. Het was de bedoeling de juiste plaats van de foto terug te vinden en er een opdracht uit te voeren. Zo moest men om ter snelst een plastic handschoen opblazen tot uier. Daarna werd per 2 een bepaalde afstand afgelegd zonder de uier met de handen aan te raken. De andere opdrachten bestonden uit het afleggen van een parcours terwijl je op de voeten van iemand anders staat, geblinddoekt de herder vinden, zorgen dat de wolf de geitjes niet kan op eten, samen enkele vragen oplossen over de levenswijze van een paard en om ter langst balken.
Als afsluiter werd een lied gezongen bij het beeld van de twee ezeltjes. Als beloning wilde het ezeltje zich strekken en vielen er geen goudstukken uit maar….heerlijke snoepjes.
Moe maar voldaan keerden we terug richting Langeledeschool.
’t Was een fijne, leerrijke voormiddag waar we gezien hebben dat we allen uniek en anders zijn.
Dit maakt nu net het leven zo bijzonder en mooi.
Geniet, samen met jullie familie, van een fijne vakantie !
Het was fijn met jullie een jaar lang op stap te zijn.
