Het waarnemen met de spiegels en de vergrootglazen verliep heel vlot. De kleuters genoten.
Het schilderij van onszelf werd eerst getekend en dan opgevuld met verf. Het resultaat mag er zijn. Ook het proces was serieus: voor sommigen snel, voor anderen met wat hulp.
Het verdelen van de klas in zones door middel van de hoekpictogrammen begon op het einde van de week uitvoerbaar te worden.
We zijn naar de speelweide getrokken om te filosoferen met het boek over goed en kwaad. De wilgenhut bood ons een knus onderkomen. Hun gedachten waren mooi en sereen, zoals past bij een godsdienstles. Als vervolg ondertekenden de kleuters met hun duim het vriendendoek. Elkaar helpen en bijstaan werd de boodschap.
Verstoppertje spelen vonden ze leuk. Poppel en Tofke mochten meedoen. Ook knuffeltje huppel en het liedje “Iedereen is anders” vond veel bijval.
De memorie van onszelf met de gepaste stempel was een goede geheugensteun.
