De sneukeltocht zou doorgaan op de dag dat de lagere school zwemmen heeft. Zo is zeker de turnzaal vrij voor gebruik. We hadden een noodplan uitgewerkt voor als het weer zou tegenvallen. En dit kwam zeker van pas.
De dagen daarvoor was het nog zonnig maar de maandag viel de regen met bakken uit de hemel en waaide het heel hard.
De kraampjes werden verdeeld over de klas, turnzaal en onder het afdak. De hulpouders kregen een andere taakinvulling.
De directeur hield zijn speech terwijl wij met de kleuters naar de klas trokken. Daar werden ze voorbereid op wat komen zou. Nieuwe afspraken werden gemaakt want de uitvoering was nieuw!
De grootouders namen plaats in de turnzaal. Toen de kleuters zwaaiend met hun toverstaf de zaal binnenstapten, voelde men vriendschap en liefde alom.
De kleuters namen plaats op de turnbanken die we opstelden in een Romeinse één vorm. Want voor onze kleuters stonden hun grootouders die dag ook op nummer één!
Ze zongen uit volle borst hun feestlied en de camera’s klikten uit volle kracht.
Dan nam elke kleuter zijn grootouders mee op sneukeltocht doorheen de kleuterschool.
De grootouders en de kleuters genoten. Ook de juffen straalden want ze konden hun klasje eens showen en tevens een hapje of drankje aanbieden.
Op het einde van de tocht konden de grootouders opnieuw in de turnzaal terecht met
als afsluiter koffie of thee en de overschot van het lekkers van de kraampjes.
Bij het naar huis gaan, haalden de kleuters hun geschenkjes op in de klas en presenteerden deze aan de grootouders. Wij, de juffen, kregen van de grootouders een hoop complimenten en bedankingen.
Ondanks het in het water vallen van onze wandeling, werd onze sneukeltocht toch een succes!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten